Als DELA-adviseur komt Ingrid vaak bij mensen thuis die een dierbare verloren hebben. Een vader die zijn zoon moet missen, een vrouw die afscheid moest nemen van haar zus — in zulke momenten vloeien er soms tranen.
“En toch hoor ik dan vaak een ‘sorry’, alsof mensen zich moeten verontschuldigen voor hun verdriet,” vertelt Ingrid. “Hoe vaker ik dat meemaakte, hoe vreemder ik het begon te vinden.”
Die gedachte raakte haar zo diep dat ze besloot haar gevoelens neer te schrijven in een gedicht. Een stukje troost, voor wie het moeilijk heeft. Niet alleen bij verlies, maar ook bij ziekte, een scheiding, of andere pijnlijke momenten in het leven.
“Wees niet bang voor je emoties,” zegt Ingrid. “Laat ze zien. Laat die traan maar rollen. En vooral: zoek steun bij je familie, je vrienden — of zelfs bij een toevallige voorbijganger. Want een beetje menselijke warmte, daar is vandaag veel behoefte aan.”
Samen huilen
Samen huilen
Niet alleen
Troost zoeken bij elkaar
Warme armen rond je heen.
Schouder aan schouder
Door de pijn
Die het verdriet verzacht
Door samen te zijn.
Zeg geen sorry
Tranen spreken
zonder schaamte, geen ingehouden woord
Laat verdriet stromen, het wordt gehoord.
Samen huilen
Niet alleen
Een hoofd vol, een hart leeg
Herinneringen delen, met mensen om je heen.
Laat zijn wat is
Zacht en klein
Aan gedachten die dwalen door de tijd
Als we samen te zijn.
Ik voel je pijn,
hou je vast
als je samen wil huilen
dragen we elkanders last.
Ingrid
Ondersteuning tijdens rouw: wat zeg je beter wel of niet? Lees het in onze blog