Vaak blijft een voorwerp, gekregen van iemand die er niet meer is, ons met hem of haar verbinden. Een handgeschreven receptenboekje, een tekening, het doet ons denken aan wie hij of zij was en wat deze voor ons betekende. Het brengt niet alleen warme herinneringen naar boven, maar ook levenskracht. In deze rubriek brengen lezers hierover hun verhaal.
In deze zegelring zie ik mijn grootvader en mijn kindertijd
Soms kan een eenvoudig voorwerp ons niet alleen aan iemand maar ook aan iets doen herinneren, zoals onze kindertijd. Voor Olivier, een 39-jarige Brusselaar, is dat een zegelring die hij erfde van zijn grootvader langs moederskant.
"Ik draag deze zegelring af en toe, al was het maar omdat ik hem mijn hele jeugd lang aan bompa’s vinger zag. Er alleen al naar kijken, roept bij mij heel wat herinneringen op: vakanties aan zee in De Haan, iedere woensdagmiddag samen eten en in het weekend slenteren op de rommelmarkt in Woluwe. Mijn grootvader was een echt rolmodel voor mij. Die prachtige ring maakte deel uit van wie hij was. Je herkende hem aan die ring, want hij droeg die altijd. Ik zie hem nog voor me met zijn debardeur van Lacoste en de ring rond zijn vinger, wandelend aan zee, of ’s ochtends als hij Le Soir aan het lezen was…"
Familiesymbool
"Ik kreeg de ring als erfstuk van mijn tante toen ze haar laatste waardevolle bezittingen onder haar neefjes en nichtjes wilde verdelen. Iedereen kreeg iets. Zo kreeg mijn zus een piano, mijn neven en nichten kregen keukengerei, ik heb trouwens ook een kopje bewaard. Al deze voorwerpen doken op wanneer onze familie samenkwam tijdens etentjes, of met Kerstmis en Pasen. Dat ik deze zegelring kreeg, raakte me echt wel. Het ontroerde me heel erg dat mijn tante mij de ring wou schenken, zodat ik die altijd kon dragen, net zoals mijn grootvader die ook altijd droeg. Zo blijft een familiesymbool verder leven."
‘Ik denk aan hem wanneer ik de ring draag. En ik voel dat hij altijd bij me is en aan mijn zijde staat.’Een sterke band om later door te geven
"Ik verloor mijn moeder een jaar voor mijn grootvader overleed, dat zorgde voor een nog sterkere band tussen ons beiden. Daarom dat de ring nu zoveel waard is voor mij. Nu ik ouder word, voel ik die heimwee naar Bompa’s huis tijdens de vakantie. Als kind verveelde je je er soms maar later, besef je dat die tijd nooit meer terugkeert. Wanneer ik de ring aandoe, herinner ik me zijn aanwezigheid, zijn persoonlijkheid. Kijk ik naar de ring, dan denk ik aan hem. En als er soms iets gebeurt, dan denk ik bij mezelf dat het geen toeval is, maar dat hij het is die me bijstaat. Voor altijd. Ik zou trouwens heel graag hebben dat de ring in onze familie blijft. Ik wil hem doorgeven aan mijn toekomstige kinderen, of aan één van mijn neven. Zo wil ik de ring op mijn beurt doorgeven, en blijft de zegelring symbool staan voor onze familie."
Oproep
Welk voorwerp geeft jou kracht?
In het volgende nummer lezen we graag aan welk voorwerp jij veel waarde hecht en waarom. Bezorg ons jouw verhaal, dan maken we er samen iets moois van.